Προσφυγιά

Προσφυγιά…

Πίκρα στα χείλη…

Καημός στην ψυχή…

Πόνος αβάσταχτος ομαδικός…

Πόσο αλήθεια υποφέρει ένας λαός;

Πόσο η καρδιά μου πονά για τα μικρά παιδιά!

Μα αφού κατάφεραν και κέρδισαν τη ζωή

τη θάλασσα πέρασαν κι έχουν σωθεί,

κάνε τη μέρα τους πιο φωτεινή.

Στάσου στο πλάι τους, βοήθα κι εσύ, το όνειρο μη σταματάς σ’ ένα παιδί!

Εκατό προσφυγόπουλα στα γειτονικά νησιά

έχουν ανάγκη από φάρμακα, καπέλα, αντηλιακά και είδη σχολικά.

Μέσα στο σχολείο να νιώθουν ίσα και αυτά.

Στο 3ο Δημοτικό από τη μία ως τις δύο καθημερινά

συγκεντρώνουμε ό,τι μπορεί ο καθένας να προσφέρει γι΄ αυτά.